Działania
W 1988 roku z inicjatywy pracowników Uniwersytetu Wrocławskiego powstało przy TWK Koło Pomocy Dzieciom Autystycznym, a w 1992 roku z inicjatywy członków przekształciło się w Dolnośląskie Stowarzyszenie na rzecz Autyzmu, organizacja pożytku publicznego obejmująca swoim zasięgiem Dolny Śląsk.
Głównym zadaniem Stowarzyszenia jest wdrożenie projektu spójnej i systemowej pomocy osobom z autyzmem.
Wybrane przykłady działań stowarzyszeniaGłównym zadaniem Stowarzyszenia jest wdrożenie projektu spójnej i systemowej pomocy osobom z autyzmem.
2012 rok - Uwaga dla Asa pilotażowy projekt dla dzieci z zespołem Aspergera i dzieci wysoko funkcjonujące z autyzmem w wieku od 6-12 lat z ogólnodostępnych szkół masowych i integracyjnych z Wrocławia. Projekt współfinansowany przez Gminę Wrocław.
2012 rok -Klub Aktywności "po drodze" Program "promocja zdrowia psychicznego " współfinansowany przez Gminę Wrocław i program "rehabilitacja zawodowa i społeczna osób niepełnosprawnych"zlecana ze środków PFRON I edycja.
2011 rok-Przejęcie i remont lokalu Grabiszyńska 57 na działania statutowe stowarzyszenia.Lokal utrzymaliśmy od Gminy Wrocław
2011 rok - Klub Aktywności "po drodze" Program "promocja zdrowia psychicznego i wsparcia osób w kryzysie psychicznym oraz z doświadczeniem choroby psychicznej" współfinansowany przez Gminę Wrocław
2010 rok - Klub Aktywności "Po drodze" współfinansowany przez Gminę Wrocław, program "Wsparcie dla osób z autyzmem" 2010 ogladaj
2010 rok - Światowy Dzień Wiedzy o Autyżmie -pokaz charytatywny filmu dokumentalnego "Na imię ma Sabine" - kwiecień.
2009-2010 rok Projekt "wsparcie osób z autyzmem".Projekt systemowy, pilotażowy realizowany w partnerstwie z 8 regionalnymi organizacjami. Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach EFS. zobacz
2009 rok kontynuacja projektu klub Aktywności "Po drodze" dla 20 dorosłych osób z autyzmem finansowany ze środków PFRON w ramach programu "rehabilitacja zawodowa i społeczna osób niepełnosprawnych"
2008 rok - Klub Aktywności "Po drodze"
2007 rok - 15 lecie Dolnośląskiego Stowarzyszenia na rzecz Autyzmu zobacz
2007 rok - Regionalna Konferencja "Systemowe rozwiązania pomocy osobom autystycznym na Dolnym Śląsku" więcej
2007rok - Projekt parku przy ośrodku "miejsce na ziemi" - dr inż. arch. Leszek Maluga
2007 rok - Projekt architektoniczny ośrodka "miejsce na ziemi" - Iwona Nowakowska
2006 - 2007 - Klub Aktywności "Po drodze"
2005 rok - Akademia Autyzmu - aplikacja
2004 rok - status Organizacji Pożytku Publicznego, zakup dodatkowo 2 ha ziemi
2003 rok - zakup 2 ha ziemi pod ośrodek "miejsce na ziemi" dla osób z autyzmem
2002 - Dziesięciolecie działalności Stowarzyszenia zobacz
2001 rok - kwesta w Hali Makro w podwrocławskich Bielanach na rzecz dzieci autystycznych 28 listopad - 12 grudzień 2001
2000 rok - Europejski Tydzień Autyzmu - Konferencja Regionalna nt. "systemowe rozwiązania w zakresie diagnozy, terapii, edukacji i opieki"
1993-1998 organizowane coroczne koncerty dobroczynne na Fundusz Dolnośląskiego Centrum Terapii Autyzmu (Sojka, Rynkowski, Banaszak, Prońko, Bem) zobacz
1992-1997 odbyła się zbiórka publiczna w formie "cegiełek" w parafiach wrocławskich i legnickich za zgodą Kurii metropolitalnej Wrocławia i Legnicy
1997 rok - Szkoła dla Dzieci Autystycznych (pierwsza w Polsce) dla 15 dzieci - opracowanie założeń organizacyjnych i merytorycznych, przekazanie wyremontowanej nieruchomości i wyposażenia zobacz
1996 rok - 10 dniowy staż zawodowy dla 3 terapeutów w Ośrodku w Dortmundzie, zorganizowany wspólnie z Dortmundzką Fundacją Partnerstwa Międzyparafialnego
1995 rok - warsztaty dla terapeutów i rodziców "Metoda Integracji Sensorycznej" prowadzone przez specjalistów z Bremen, DĂźsseldorfu i MĂźnster dla 60 osób, zorganizowane wspólnie z Instytutem Pedagogiki UWR
1994-1997rok - punkt konsultacyjny (psychiatra, pediatra, pedagog) dla Dolnego Śląska
1994 rok - spektakl Teatru Ochota "Nie trać nadziei" w Ośrodku Badań Grotowskiego zobacz
1994 rok - tygodniowe konsultacje specjalistów z DĂźsseldorfu i MĂźnster dla 25 rodzin i 25 terapeutów
1993-1995 rok - realizacja programu terapii w środowisku domowym dla 26 rodzin z Wrocławia i Dolnego Śląska finansowanego przez Ministerstwo Zdrowia
1992 rok - rozpoczęcie trzyletniego programu "odwróconej integracji" dla 30 dzieci realizowanego na basenie
1990 rok - zorganizowana została (wspólnie z Instytutem Pedagogiki UWR) Ogólnopolska Konferencja Naukowa "Terapia Dziecka Autystycznego"
1990-1997 rok - w 1990 powołana została (wspólnie z Instytutem Pedagogiki UWR) Pracownia Terapii Dzieci i Młodzieży Autystycznej, pierwsza w Polsce, która objęła opieką 20 dzieci.
Nasza droga do "Miejsca na Ziemi"
Każdy człowiek niezależnie od posiadanych talentów, zdolności, ułomności czy wad powinien mieć swoje miejsce na ziemi. Takie też miejsce chcemy budować i urządzać dla osób z autyzmem. Będzie to miejsce specjalne i bezpieczne, wśród życzliwych i przyjaznych ludzi. Miejsce na ziemi będzie domem, w którym znajdzie należne miejsce szacunek dla indywidualności osób z autyzmem - ich możliwości i ograniczeń; będzie miejscem dla przejawiania się człowieczeństwa i respektowania godności każdego człowieka.
"Miejsce na Ziemi" est nazwą projektu realizowanego przez Dolnośląskie Stowarzyszenie na rzecz Autyzmu, a dotyczącego objęcia opieką młodzieży i dorosłych osób z autyzmem po zakończonym obowiązku szkolnym z Dolnego Śląska. Projekt stanowi kolejny etap na drodze systemowych rozwiązań podejmowanych i realizowanych z inicjatywy Stowarzyszenia. Jego wstępna koncepcja zarysowała się w 1991 roku, kiedy to w statucie Stowarzyszenia zapisano jako jeden z głównych celów utworzenie Dolnośląskiego Centrum terapii Osób z Autyzmem.
Pierwszy etap związany z realizacją tej idei rozpoczęliśmy od działalności informacyjnej na temat autyzmu oraz potrzeb osób z autyzmem i ich rodzin. Wspólnie z Instytutem Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego zorganizowaliśmy w 1990 roku pierwszą w Polsce międzynarodową konferencję naukową nt. Rehabilitacja dziecka autystycznego. Konferencja cieszyła się olbrzymim zainteresowaniem. Było na niej obecnych około 500 osób z całej Polski. W konferencji udział wzięli zaproszeni goście z Niemiec, m.in. profesor H. Kehrer z Uniwersytetu w MĂźnster, prekursor badań i działań na rzecz osób z autyzmem w Niemczech. Konferencja była ważnym wydarzeniem społeczno-naukowym. Pojawiły się pierwsze informacje w mediach o problemach autyzmu - artykuły w prasie, wywiady z gośćmi konferencji, programy w telewizji.
Niezależnie od inicjatyw Stowarzyszenia skoncentrowanych na dążeniach do uruchomienia Dolnośląskiego Centrum Terapii, prowadziliśmy równoległe działania mające na celu integrację rodzin oraz zapewnienie dzieciom z autyzmem zajęć terapeutycznych odpowiadających ich możliwościom i potrzebom. W 1990 roku jeszcze jako koło przy TWK we Wrocławiu otrzymaliśmy od Kuratorium Oświaty zgodę na uruchomienie Pracowni Terapii dla Dzieci i Młodzieży z Autyzmem.
Projekt organizacyjno-merytoryczny Pracowni opracowali pracownicy Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego, którzy też w pierwszych latach funkcjonowania placówki pełnili nad nią merytoryczna opiekę. Społeczny patronat od 1992 roku objęło Stowarzyszenie. Pracownia funkcjonowała w godzinach popołudniowych. Z zajęć korzystały dzieci z Wrocławia i innych miejscowości Dolnego Śląska m.in. Legnicy, Głogowa, Milicza, Strzelina, Piławy, Lubina, Trzebnicy. Specjaliści zatrudnieni w Pracowni tworzyli interdyscyplinarny zespół złożony z dwóch pedagogów, psychologa, logopedy, fizjoterapeuty i muzykoterapeuty. W pracy pomagali studenci pedagogiki odbywający praktyki i wolontariusze. Mimo wielu trudności, których doświadczaliśmy (były one przede wszystkim związane z kilkakrotnymi zmianami lokalizacji Pracowni), nie zrezygnowaliśmy z tej formy pracy. Determinacja zarówno Stowarzyszenia, jak i zespołu terapeutów, pozwoliła nie tylko na przetrwanie Pracowni do 1997 roku, ale także na zdobywanie cennych doświadczeń w zakresie potrzeby kompleksowych działań, tworzących spójny system pomocy dla osób z autyzmem.
W 1993 roku wystąpiliśmy do Ministerstwa Zdrowia o dotację na realizację programu terapii w rodzinach . Otrzymane środki pozwoliły na objecie 26 rodzin z Wrocławia i Dolnego Śląska terapią w środowisku domowym przez 3 lata.
W ramach dotacji Ministerstwa Zdrowia uruchomiliśmy także punkt konsultacyjny działający przy Pracowni dla rodzin z Wrocławia i Dolnego Śląska do 1997 roku. Konsultacji udzielali lekarze specjaliści z zakresu psychiatrii i neurologii dziecięcej, psycholog i pedagog. W finansowaniu punktu konsultacyjnego partycypował Wydział Zdrowia Urzędu Miasta Wrocławia.
Przez trzy lata 1992-1994 prowadzony był przez nas program tzw. "odwróconej integracji" . Polegał on na tym, że na zajęcia dla dzieci z autyzmem i ich rodzin na basenie zapraszane były rodziny ze zdrowymi dziećmi. Program realizowany był przy współudziale finansowym Urzędu Miasta Wrocławia.
Kontakty z terapeutami z Niemiec zaowocowały możliwością wdrażania do programów terapii mało znanej w Polsce przed kilkunastoma laty metody Integracji Sensorycznej, obecnie szeroko stosowanej w większości ośrodków. Wspólnie z Instytutem Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego zorganizowaliśmy cykl szkoleń nt. wspomnianej metody prowadzony przez specjalistów z ośrodków niemieckich. Przyznana Stowarzyszeniu prze PFRON dotacja na zakup sprzętu pozwoliła na poszerzenie oferty terapeutycznej i tym samym bardziej efektywną pomoc w korygowaniu zaburzeń u dzieci. W ramach współpracy specjaliści z DĂźsseldorfu prowadzili u nas tygodniowe konsultacje dla terapeutów Pracowni i konsultacje indywidualne dla rodzin z dziećmi autystycznymi. Troje naszych terapeutów wyjechało na 10 dniowy staż zawodowy do Ośrodka w Dortmundzie zorganizowany wspólnie z Dortmundzko - Wrocławską Fundacją Partnerstwa Międzyparafialnego im. Św. Jadwigi.
Dobrze układająca się współpraca naszego Stowarzyszenia z Kuratorium Oświaty i Poradniami Psychologiczno-Pedagogicznymi pozwalała na maksymalne korzystanie z przysługujących dzieciom i ich rodzinom praw. Przyznawanie nauczania indywidualnego nie stwarzało większych problemów. Jednak już wtedy było wiadomo, że nauczanie indywidualne, poza uzasadnionymi sytuacjami, nie powinno być regułą dla podejmowanych decyzji dla wszystkich dzieci z autyzmem z uwagi na to, że pogłębia ono izolację społeczną tej grupy osób. Pozostawało jednak pytanie, co ma być alternatywą dla nauczania indywidualnego w domu? Jaka placówka jest w stanie zapewnić odpowiednie warunki osobom z autyzmem, m.in. strukturę czasu i przestrzeni, indywidualizację podejścia, małe zespoły, odpowiednio przeszkoloną kadrę? Taką placówkę trzeba było dopiero utworzyć. Rozpoczęliśmy zatem batalię o powołanie publicznej szkoły podstawowej dla dzieci z autyzmem. Mieliśmy już zrozumienie dla naszych potrzeb ze strony Kuratorium. Pozostawało jeszcze przekonanie władz miasta Wrocławia do przyznania nam budynku na ten cel. Działania Stowarzyszenia okazały się na tyle skuteczne, że otrzymaliśmy zgodę na przejecie budynku po zlikwidowanej przychodni. Budynek nie w pełni odpowiadał naszym oczekiwaniom, ale szanse na otrzymanie innego obiektu były znikome. Tak więc w 1997 roku decyzją Kuratora Oświaty na wniosek Stowarzyszenia została powołana pierwsza w Polsce publiczna szkoła podstawowa dla dzieci i młodzieży z autyzmem .Do szkoły przeszła część dzieci z Pracowni oraz dołączyli nowi uczniowie z terenu miasta i Dolnego Śląska. Zakładaliśmy, że w przyszłości wokół Szkoły będą powstawały kolejne placówki, które wspólnie utworzą kompleksowy system pomocy dla osób z autyzmem i ich rodzin. Tak też się stało. Od 2005 roku istnieje Zespół Szkół Nr 2 dla dzieci i młodzieży z autyzmemwe Wrocławiu przy ul. Głogowskiej 30 finansowany przez Urząd Miasta Wrocławia. W ramach tego zespołu działa przedszkole, społeczny punkt konsultacyjny dla rodzin, klasy zerowe, szkoła podstawowa, gimnazjum. Równolegle, dzięki staraniom rodziców ze Stowarzyszenia oraz wsparcia ze strony przyjaznych osób, na terenie Dolnego Śląska zaczęły powstawać klasy dla dzieci z autyzmem, grupy rewalidacyjne czy możliwość korzystania z terapii indywidualnej lub innych form pomocy.
Podjęliśmy też działania mające na celu zmianę sytuacji osób z autyzmem w zakresie zapewnienia im realnych możliwości korzystania z opieki zdrowotnej. Istotnym problemem dla dzieci i ich opiekunów było leczenie stomatologiczne. Podjęliśmy więc starania o uruchomienie gabinetu stomatologicznego, w którym zabiegi byłyby przeprowadzane pod narkozą. Zwróciliśmy się z prośbą w tej sprawie do lekarza wojewódzkiego, niestety bez pozytywnych skutków. Postanowiliśmy zatem problem rozwiązać sami. Porozumieliśmy się z Fundacją przy Szpitalu XXXX-lecia we Wrocławiu i wpłaciliśmy na konto Fundacji określoną sumę w zamian za przyjmowanie naszych dzieci przez stomatologię zgodnie z potrzebami. Nasze działania skutecznie zmotywowały rodziców innych niepełnosprawności by rozwiązać ten problem dla całego środowiska niepełnosprawnych. W 2002 roku Urząd Miasta Wrocławia uruchomił Gabinet Stomatologiczny dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej, gdzie wykonuje się zabiegi również w znieczuleniu ogólnym.
Przez cały czas zabiegaliśmy o środki finansowe na budowę Dolnośląskiego Centrum terapii dla Osób z Autyzmem. Organizowaliśmy m.in. koncerty dobroczynne (Sojka, Rynkowski, Banaszak, Prońko, Bem), które były wydarzeniami kulturalnymi w mieście o których pisała miejscowa prasa.
W 2004 roku Stowarzyszenie stało się właścicielem 4 hektarowej działki w Czernicy koło Wrocławia z przeznaczeniem na budowę "Miejsca na ziemi" ośrodka dla młodych osób z autyzmem z Dolnego Śląska. W tej chwili jesteśmy na etapie projektowym.zobacz
W ciągu kilkunastu lat działalności Stowarzyszenia staraliśmy się uczynić wszystko, co możliwe, aby nasze dzieci znalazły swoje miejsce w społeczeństwie, by mogły korzystać ze wszystkich należnych im praw, wynikających m.in. z Karty Praw Osób z Autyzmem przyjętej przez Parlament Europejski w 1996 roku. Udało się nam stworzyć specjalne struktury wśród specjalnych, czego przykładem jest Zespół Szkół Nr 2. Funkcjonuje diagnostyka, dzieci z autyzmem przyjmowane są do przedszkoli integracyjnych, w niektórych przypadkach do masowych. Można stwierdzić, że dzieci i młodzież do 18 roku życia powoli znajduje swoje miejsce w społeczeństwie, chociaż na pewno dużo pozostaje jeszcze do zrobienia. Nadszedł czas na to, by po skończonym obowiązku szkolnym także i dorosłe osoby z autyzmem miały swoje miejsce - nie w szpitalach psychiatrycznych czy innych zamkniętych placówkach - ale w "Miejscu na ziemi", które chcemy zbudować i zapewnić młodym ludziom z autyzmem aktywne i godne życie.